وارد که می شوی
دست چپ ،همان خیمه ی اول
خیمه ی عباس علیه السلام است.
عباس برادر،عباس عمو،عباس علمدار
دو رکعت نیاز که در خیمه عباس علیه السلام به آسمان می فرستی
یاد روایت پیامبر می افتی که " انا میدنه العلم و علی بابها و من اراد المدینه فلیتها من بابها"
(من شهر دانشم و علی دروازه آن . پس هر که می خواهد به شهر وارد شود باید از دروازه عبور کند)
و این سخن کنایتی عجیب دارد. از هر دو سو
و اینجا تازه می فهمی چرا حسین علیه السلام ورودی خیمه گاهش را خیمه عباس قرار داده
برای مشتاقان ، خیمه عباس ابتدای عاشقی است
اینجا باید بایستی و عاشقی را مز مزه کنی و ادب دوست داشتن بیاموزی و
اذن ورود بگیری از عباس علیه السلام برای حریم برادر وخواهرش
به اینجا که می رسی ،تازه تشنه می شوی
و تشنه که بشوی راه باز می شود به خیمه حسین علیه السلام و خیمه ی زینب سلام الله علیها و.....
زیارت هم که تمام می شود باید از خیمه عباس بگذری به رسم ادب
و غروب بود در دیرگاه ماه رمضان و خیمه گاه از خیل مشتاقان تهی
چرا که آخرین دقایق آخرین روز ماه رمضان بود و بسیاری به کار افطار بودن و ....
و ما آخرین نماز ماه رمضان امسال را در خلوت خیمه عباس اقامه کردیم.....