حلواي تنتناني
تا نخوري نداني
خواهر خوبم مريم:
ما نه شهدا که خداي شهدا را مي پرستيم. همانها که وقت سفر به وجه او نظر دارند.
وقتي تمام غمهاي عالم به خاطر چيزهاي دنيوي بر دلم بود اين دو چشم برادرم بود که در خواب با نگاهي تمام غمها را برد.
يا آنجا که در فتنه هاي زمان بين حق و باطل مردد بودم دستش را ديدم که دستم را گرفت و بر صفحه سپيد حق را نوشت و مرا از ترديد نجات داد.
ما با شهدا عالمي داريم.
شما هم بي نصيب نباشيد انشاءالله...
ارادتمنديم زياد خانوم معلم آبجي جون