سلام عزيزم

خواهر بزرگوارم

اين شعري که نوشتيد، بسياري از دوستان فرزند شهيدم، برام فرستادند البته با يه تفاوت کوچيک توي مصرع سوم:

باباي هميشه خوبِ من را بدهيد اين سهميه هاي جنگ من مال شما

هر چه با خودم فکر کردم، راضي نشدم اين شعر رو توي وبلاگم بنويسم. شايد باور نکني، من هيچ وقت دلم براي باباعطا تنگ نمي شه چون جايي نرفته که دلم تنگ بشه. روزي خور نعمت هاي الهيست و ميهمان حضرت سيدالشهدا عليه السلام. خدا شاهده يک بار هم در طول زندگي، به ذهنم هم خطور نکرده که چرا باباعطا رفته چون بايد ميرفته، اگر نمي رفت جاي سؤال داشت. واسه همين راضي نشدم اين شعر خيلي قشنگ رو که اشک خيلي ها رو درآورد، بگذارم توي وبلاگم. فقط به خاطر اين مصرعش نگذاشتم:

باباي هميشه خوبِ من را بدهيد!

انشاءالله در اعتکاف امسال دعاگويت خواهم بود

ياعلي